இலங்கை இலவச கல்வி மற்றும் வெள்ளை அறிக்கை 1981

 

இலங்கை கல்வி, ஒரு சலுகை பெற்ற வகுப்பிற்கு மட்டுப்படுத்தப்பட்டிருந்தது, அனைவருக்கும் ஒரு அளவு பொருந்தக்கூடிய-அனைத்து சேவையாகவும், சலுகை பெற்ற மற்றும் சலுகை பெறாத அனைவருக்கும், இலவச கல்விக் கொள்கையை திரு. சி.டபிள்யூ.டபிள்யு கண்ணங்கரா முன்வைத்து செயல்படுத்தினார். இது எளிதான வெற்றி அல்ல. இலவச கல்விச் சட்டத்திற்கு எதிராக 88,000 கையெழுத்துக்களுடன் ஒரு மனு கூட மாநில கவுன்சிலுக்கு சமர்ப்பிக்கப்பட்டிருந்தாலும், அந்த நேரத்தில் செயலில் இருந்த முற்போக்கான சக்திகளால் மசோதாவை நிறைவேற்ற முடிந்தது.

இருப்பினும், இலவச கல்வியைக் கலைக்க ஆட்சியாளர்களின் முயற்சிகள் அத்தோடு  நிற்கவில்லை. பல புதிய கல்வி சீர்திருத்தங்களில் முதலாவது வெள்ளை அறிக்கை, ஆகஸ்ட் 1981 இல் முன்வைக்கப்பட்டது . இது 1982 ஜனவரி 21 அன்று பாராளுமன்றத்தில் அப்போதைய கல்வி, வேலைவாய்ப்பு மற்றும் இளைஞர் விவகார அமைச்சர் திரு. ரனில் விக்ரமசிங்க அவர்களால் அறிமுகப்படுத்தப்பட்டது. அதில் சீர்திருத்தங்கள் இருந்தன, அவை இலவச கல்வியை தலைகீழாக மாற்றியிருக்கும். நாடு முழுவதிலுமிருந்து வந்த எதிர்ப்பு மிக அதிகமாக  இருந்தது. இதில் சேர்க்கப்பட்ட சில சீர்திருத்தங்கள் .

. முன்பள்ளிகளை தனியார்மயப்படுத்தல்.

. தரம் 5 புலமைப்பரிசில் பரீட்சைக்கு பதிலாக தரம் 8 இல் ஒரு பரீட்சை நடத்தப்பட்டு அதில் சித்தி பெறுவோர் மட்டும் எஞ்சிய கல்வி செயல்பாடுகளுக்கு அனுமதிக்கப்படுவர்.

. க.பொ.த சாதாரண தர பரீட்சைக்கு தோற்ற தரம் 8 இல் நடைபெறும் பரீட்சையில் சித்தி கட்டாயமாக்குதல்.

. க.பொ.த சாதாரண தர பரீட்சைக்கு ஆங்கிலம் கட்டாயமாக்குதல்.

. க.பொ த உயர் தர பரீட்சைக்கு ஆங்கிலம் கட்டாயமாக்குதல்.

. தனியார் பள்ளிகளை நிறுவ வாய்ப்பளித்தல்.

. தனியார் மருத்துவக் கல்லூரிகளை நிறுவவும் வாய்ப்பளித்தல்.

. அரசு பள்ளிகள், ஒற்றையாட்சி பள்ளிகள் மற்றும் கிளஸ்டர் பள்ளிகள் என வகைப்படுத்தப்பட்டுள்ளன

. தனியார் பள்ளிகளில் ஆசிரியர்களுக்கு அரசு ஊதியம் அளிக்கிறது.

• மாணவர்கள் பல்கலைக்கழகங்களுக்கு அனுமதிக்கப்படுவது க.பொ.த. மேம்பட்ட நிலை முடிவுகளால் அல்ல, பல்கலைக்கழக நுழைவுத் தேர்வால். இதற்காக மாணவர்கள் இரண்டு முறை மட்டுமே தோற்ற  முடியும்.

இந்த திட்டங்கள் நாட்டின் பல்வேறு பகுதிகளிலிருந்தும், குறிப்பாக பல்கலைக்கழகங்களுக்கு இடையேயான மாணவர் கூட்டமைப்பிலிருந்து (IUSF) பெரும் எதிர்ப்பை சந்தித்தன, ஜூலை '80 வேலைநிறுத்தத்தின் மிருகத்தனமான அடக்குமுறையின் பின்னணியில் வெள்ளை அறிக்கைக்கு எதிராக நிபந்தனையற்ற போராட்டத்தை நடத்தியது. இதன் விளைவாக, இதை நாடாளுமன்றத்தில் சமர்ப்பிப்பதும் பல முறை தாமதமானது.

வெள்ளை அறிக்கையில் சேர்க்கப்பட்ட கல்வி சீர்திருத்தங்கள் மூலம், கல்வியை ஒரு வகுப்பு நிதியாளர்களுக்கு கட்டுப்படுத்த திட்டங்கள் உருவாக்கப்பட்டன. ஆங்கிலம் கட்டாயமாக்கப்பட்ட போதிலும், ஆங்கிலம் கற்பிக்க போதுமான ஆசிரியர்கள் இல்லை மற்றும் ஒரு சில ஆசிரியர்கள் நகர்ப்புற பள்ளிகளில் பணியாற்றினர், இதனால் கிராமப்புற மாணவர்களுக்கு கடுமையான அநீதி ஏற்பட்டது. இத்தகைய சூழ்நிலையில், O / L, A / L மற்றும் பல்கலைக்கழக சேர்க்கைகளுக்கு ஆங்கிலத்தை கட்டாயமாக்குவது கடுமையாக விமர்சிக்கப்பட்டது.

ஒற்றையாட்சிப் பள்ளிகளை நிறுவுதல், தனியார் பள்ளிகளை நிறுவுதல், தொழில்நுட்ப நிறுவனங்களை தனியார் துறைக்கு மாற்றுவது, தனியார் பள்ளிகளில் ஆசிரியர்களின் சம்பளத்தை அரசு செலுத்துதல். மேலும், 8 ஆம் வகுப்பு தேர்வில் தேர்ச்சி பெற்றவர்களுக்கு மட்டுமே உயர் கல்வியைத் தொடர வாய்ப்பளிப்பது, பல்கலைக்கழக நுழைவுக்கான நுழைவுத் தேர்வை நடத்துவது போன்ற சீர்திருத்தங்கள் கடுமையான கல்வி வெட்டுக்களுக்கான முதல் படியாக இருக்கும் என்று கல்வியாளர்கள் கருதினர். பேரழிவை உணர்ந்த பல்கலைக்கழக மாணவர்கள், தொழில்நுட்பக் கல்லூரிகளின் மாணவர்கள், பள்ளி குழந்தைகள், துறவிகள், தொழிற்சங்கங்கள் மற்றும் பல பொது இயக்கங்கள் தீவு முழுவதும் போராட்டங்களைத் தொடங்கின.

ஆர்ப்பாட்டங்கள் ஜனவரி 21, 1982 அன்று தீவிரமடைந்தன. காரணம், அந்த நாளில் பாராளுமன்றத்தில் வெள்ளை அறிக்கை விவாதிக்கப்பட இருந்தது. அன்றைய தினம் காலி முகத்திடல் பாராளுமன்ற கட்டிடத்தை சுற்றி பல்கலைக்கழக மாணவர்கள், துறவிகள், பள்ளி குழந்தைகள் மற்றும் தொழிற்சங்கவாதிகள் உட்பட ஏராளமான மக்கள் கூடி அமைதியாக ஆர்ப்பாட்டத்தில் ஈடுபட்டனர், "வெள்ளை காகிதத்தை கிழித்து விடுங்கள், கல்வியைக் குறைக்காதீர்கள், கல்வியைக் கட்டுப்படுத்தாதீர்கள்" போன்ற கோஷங்களை எழுப்பினர். ஒரு சலுகை பெற்ற பிரிவுக்கு. " . கலவரக் கவசத்தில் இருந்த போலீசார் நூற்றுக்கணக்கான எதிர்ப்பாளர்களை அகற்றி பேரணியைத் தாக்கினர். ஆனந்தா, நாலந்தா, இசிபதனா போன்ற பள்ளிகளைச் சேர்ந்த மாணவர்கள் கூட போராட்டத்தில் இணைந்தனர். சுமார் ஐநூறு பேர் பங்கேற்றதன் மூலம் தொடங்கிய இந்த ஆர்ப்பாட்டம் படிப்படியாக இரண்டாயிரத்துக்கும் மேற்பட்ட மக்களாக வளர்ந்தது.

இறுதியில், அப்போதைய கல்வி அமைச்சர் ரனில் விக்கிரமசிங்க நாடு முழுவதும் இருந்து இந்த பாரிய எதிர்ப்பு காரணமாக வெள்ளை அறிக்கையை திரும்பப் பெற வேண்டியிருந்தது. வெள்ளை அறிக்கையின் தோல்வி பல ஆண்டுகளாக இலவச கல்வியைப் பாதுகாத்தது.

Thank you 

notes by anbu